^Powrót na górę
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5

 

 

Obciążenie metalami ciężkimi

 

Obciążenie metalami ciężkimi stanowi jedną z głównych przyczyn współczesnych chorób przewlekłych. Atopowe zapalenie skóry, choroby neurologiczne, a nawet stwardnienie rozsiane może być wynikiem zatrucia metalami ciężkimi. Skąd się biorą, jak dokładnie wpływają na organizm i jak się ich pozbyć?

Pijąc wodę z kranu, nawet przegotowaną, możemy spożyć kadm, ołów i rtęć,  gotując w garnkach aluminiowych możemy narazić się na spożycie aluminium. Metale ciężkie znajdują się praktycznie dookoła nas, jednak nie zawsze zdajemy sobie z tego sprawę. Źródłem metali ciężkich są  dymy spalinowe samochodów jak i elektrociepłowni. Podobnie dym papierosowy. Duża część materiałów budowlanych zawiera metale ciężkie. Wypełnienia dentystyczne takie jak amalgamat, mają w swoim składzie rtęć. Są także inne wypełnienia zawierające pallad. Dezodoranty i sztyfty mogą zawierać aluminium. Aluminium znajduje się także w opryskach roślin. Metale ciężkie przedostają się do gleby i zatruwają warzywa w niej rosnące. Przedostają się także do wód podziemnych.


Metale ciężkie mają tendencje do pozostawania w organizmie! Organizm nie jest w stanie sam ich wydalić. Te toksyny osadzają się w tkankach, najczęściej w wątrobie, nerkach, skórze, układzie nerwowym, płucach. Mogą tam siedzieć przez wiele lat. Wypierają potrzebne nam pierwiastki i wchodzą w ich miejsce w wiązaniach, blokując tym samym przebieg wielu reakcji enzymatycznych. W zależności od tego, jaki jest to metal ciężki i gdzie osiądzie w organizmie, mogą powstawać różne dolegliwości:

  • wysokie ciśnienie
  • zmiany nowotworowe
  • uszkodzenia nerek
  • uszkodzenia wątroby
  • zaburzenia pracy mózgu
  • problemy psychiczne
  • atopowe zapalenie skóry
  • problemy neurologiczne
  • reumatyzm
  • podejrzewa się także, ze stwardnienie rozsiane może wynikać z obciążenia metalami ciężkimi

Badania, których celem było porównanie poziomu mikro i makroelementów u osób z cukrzycą typu 2 i osób zdrowych wykazały, że niedobory (specyficznych) minerałów i akumulacja metali ciężkich, odegrały ważną rolę w rozwoju cukrzycy (Taylor and Francis; 2009). Analiza reakcji organizmu na obecność metali toksycznych wykazała destruktywny wpływ arsenu, kadmu, rtęci, niklu i ołowiu na procesy związane z rozwojem i kontrolą przebiegu cukrzycy.

Arsen

Ten wysoce toksyczny pierwiastek wywołuje uodpornienie na działanie insuliny i jednocześnie podwyższa stopień oksydacji. Ten z kolei proces obniża zdolność prawidłowego metabolizmu glukozy, przez co uodpornienie komórek na insulinę wzrasta proporcjonalnie. Obecność arsenu w organizmie burzy też mineralną i przy okazji hormonalną homeostazę, co naukowcy uznali za kolejny z powodów rozwoju cukrzycy.

Kadm

Uniemożliwia uwolnienie się insuliny, niszcząc jednocześnie jej receptory. Wykazuje też zdolność burzenia procesów metabolizmu glukozy. Potrafi wywołać hiperglikemię, obniżyć produkcję insuliny i zwiększyć aktywność enzymów w wątrobie, biorących udział w procesie tworzenia (czyt. większych ilości) glukozy.

Rtęć

Obecność w organizmie wyjątkowo toksycznej rtęci to jedna z głównych przyczyn obecności w moczu cukru. Rtęć może wywołać cukrzycę bez potrzeby asysty innych i podobnie toksycznych metali, potrafi też zmienić raptownie poziom glukozy we krwi, zniszczyć produkujące insulinę komórki. Bliski z rodziny toksycznych metali ołów, potrafi uczynić dokładnie to samo co rtęć.

Nikiel

Podobne do powyższych efekty może wywołać też nikiel. Ich natężenie jest tym większe im dostępność do antagonistów niklu i innych metali ciężkich (np. cynku, molibdenu, magnezu, wanadu) jest zaniżona lub żadna, bo i tak nierzadko się zdarza. Nikiel uniemożliwia wprowadzenie do komórek glukozy, jak również niszczy mechanizm regulujący poziom glukozy we krwi.

Wpływ metali ciężkich na włosy

Włosy o wiele bardziej niż jakakolwiek inna cześć ciała ludzkiego zdradzają stan naszego zdrowia. Analiza składników mineralnych włosów to procedura coraz częściej stosowana w celu zdiagnozowania przeróżnych schorzeń. Żelazo, cynk, miedź i mangan, są to metale odżywcze niezbędne do życia. Gdy któregoś z nich brakuje nasze ciało przestaje prawidłowo funkcjonować i zaczynają się choroby. Zaburzenia składu minerałów i ich większe niedobory są powodem między innymi: bóle głowy, zaburzenia pracy serca, obniżenie wydolności, bóle mięśni, depresje, skurcze mięśni łydek, alergie, zaburzenia metabolizmu a także wypadanie włosów.

Brak żelaza powoduje przesuszenie, łamliwość i wypadanie włosów. Niedobór tego mikroelementu uzupełniają czerwone mięso, tłuste ryby, zielone warzywa, suszone owoce. Trzeba pamiętać, że kawa i herbata utrudniają wchłanianie żelaza.

Niedobór cynku prowadzi do masowego wypadania włosów, matowości, przesuszenia i łamliwości. Cynk jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania mieszków włosowych i skóry, wpływa bezpośrednio na tworzenie się keratyny, reguluje pracę gruczołów łojowych. Cynk znajdziemy w takich produktach jak – małże, ostrygi, wędzone i surowe, zarodki pszenne, wątroba wieprzowa, pieczeń wołowa, fasola, wątróbka kurza, migdały, chleb pełnoziarnisty żytni, węgorz, groszek zielony

Niedobór miedzi powoduje odbarwienie i wypadanie włosów. Produkty bogate w miedź to kasza gryczana, czerwone mięso, zielone warzywa liściaste, wątroba, jajka, ryby, banany, soja.

Niedobór manganu spowolnienia tempo wzrostu włosów. Brak tego pierwiastka w organizmie uzupełnią: orzechy laskowe i włoskie, orzechy ziemne i migdały, ziarno słonecznika, szpinak, groch, ziemniaki.

Toksyczność metali ciężkich zależy przede wszystkim od stopnia skażenia, ale także od  wieku,  postaci chemicznej, rodzaju oddziaływania z innymi metalami, czy stanu fizjologicznego organizmu. Metale wnikają do organizmu przez drogi oddechowe lub przewód pokarmowy, a następnie wraz z krwią transportowane do tkanek i organów, gdzie są koncentrowane i magazynowane.

Aby komórki ciała mogły się regenerować, organizm człowieka potrzebuje m.in. tlenu, wody, aminokwasów, co najmniej 15 witamin, 80 minerałów.

Witaminy i pierwiastki śladowe sterują 80% procesów biochemicznych w naszym ciele.

Zatoksycznienie metalami ciężkimi powoduje, że nasz organizm nie przyswaja magnezu, wapnia, potasu i in. pierwiastków.

Statystyki pokazują, że 90% ludzi wykazuje zaburzenia równowagi mineralnej.

Metale ciężkie są dla organizmów żywych - ludzi i zwierząt - toksyczne, dlatego tak ogromna ich ilość wokół nas musi budzić niepokój i powinna spowodować odpowiednie działanie profilaktyki zdrowia i oczyszczania z metali ciężkich.

Copyright © 2014.GABINET TERAPII NATURALNYCH
I DIAGNOSTYKI ORGANIZMU Pabianice.